Praza de Curros Enríquez. O espazo estaba totalmentedesordenadoconmobiliariourbanocolocado encalquerasitioedecalqueramaneira, árboresque en vez de mellorar a sustentabilidade da praza o que facían era entorpecer aíndamáis a súa situación... O que se fixo foi pola toda a nivel, ordear o mobiliario, os bancos e eliminar todas aquelas cousas que eran obstáculos que impedian a acesibilidade e amobilidade,… e, por suposto, eliminar a presenzamasiva dos coches invadindo todo o espazo. Había taménunhas beirarrúas dun ancho ridículo, uns 50 cm.; os coches invadindo todo. E transfórmase nun espazo de plataforma única. Ou sexa, cando as rúas teñen este ancho non se poden diferenciar os usos, iso é imposíbel, e a solución pasa por facer unhaplataformaúnica. PrazadeMéndezNúñez. Este éunbo exemplodo que eraun espazo cheodebarreiras arquitetónicas, contedoresde lixoestorbandonomeio,desniveisde 20cmparaqueoscarrosnon invadisena totalidade da praza, bancos que non cumpren com ningunha dascondiciónsdeacesibilidadeporquenoncontan, xa nondigo conpousa brazos, non contan con respaldo, farolas que iluminar, iluminan ben pouco, pero estorbar estorbanmoitísimo, árbores bastante ridículas en comparación coa enorme árbore que domina a totalidade da praza. As pequenas, máis quemellorar a calidadedapraza oque fan, en realidade, é entorpecer. A transformación foi total: a iluminación colocouse en fachada para que os postes de iluminación non entorpecesen, e se eliminaron todos os elementos queestabandificultandoo funcionamentodapraza, poloqueagorasepodeutilizarparaunhamultitude de usos diferentes e non tenningún tipode barreirasnin limitacións. Soportais da Ferraría. Había unhas beirarrúas cun desnívelmotivadopolo intentovande frear a invasióndovehículoprivadoporquesinon, noneranecesariocriarestesdesniveis;unspasosdepeónsque loxicamente non son utilizados polas persoas porqueé irracional cruzarpor elesnunhazonado centro histórico que ten que ser peonil. A actuación consistiuenpóra todoanivel, eeliminarelementos obstaculizadores. RúaGutiérrezMellado. Optouse taménpolaplataforma única e ordenar todos os elementos en línea para que sexan perfeitamente identificábeis por todo omundo e o espazo está perfeitamente ordeado. Avenida de Vigo. Nesta rúa a beirarrúa existente pasaduns60cm. a ter tresmetroseconpavimentos perfeitamente diferenciados en cor e textura segundo as zonas. Hai unha cousa que sempre sedi: que hai quedeseñar asbeirarruasparaque se crucendúas cadeiras de rodas;pero fai faltamáisanchodebeirarrúapara quesecrucendousparaugasqueparaquesecrucen dúas cadeiras de rodas. Se resolvemos o problema común emaioritario, que éque se crucendúaspersoas con paraugas, (un día de chuvia é tremendamente habitual que se crucen), dúas cadeiras de rodas crúzanse conmoitísimamáis facilidade porque precisanmenos ancho de beirarrúa. Entón, resolvendooproblemada totalidade, facendoqueos espazos os poidan utilizar todas as persoas, resólvese o problema da accesibilidade para as persoas conmobilidade reducida. AbeirarrúadaAvenidadeVigo eraunha autentica Pontevedra accesíbel 20 Moitos detalles damobilidade universal teñen que ver coa ordenación que regula a circulación deautomóbiles, para que éstes non se convirtan nun problema parao conxunto dos peóns, emaiormente paraos que teñen máis dificultades. Unha correcta sinalización debe complementar ao correctoordenamentodos espazos.Autilización de bolardosmóbiles faise ás veces necesaria para aumentar a versatilidade de rúas e prazas.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTEwNTI=